Op de koffie bij...

Mochten er mensen die jou niet kennen, zou je je willen voorstellen?

Ik ben in Heythuysen geboren en getogen, 63 jaar, werkzaam in het basisonderwijs, ik denk al zo’n 40 jaar. Tussendoor heb ik ook het Conservatorium (hoofdvak Schoolmuziek) voltooid. De liefde voor de kerkmuziek heb ik echt wel gekregen via mijn vader. In mijn jongste jaren zat ik regelmatig naast hem op de orgelbank als hij de zaterdagavondmis begeleidde in de Nicolaaskerk in Heythuysen. Hij was 18 jaar toen hij na de oorlog naar Heythuysen kwam om bij Orgelfabriek Verschueren te gaan werken. Toen ikzelf 6 jaar was kregen wij thuis een piano en kreeg ik pianoles van Loek Stultiëns. Hij had de pianovaardigheden weer geleerd van mijn vader, en i.v.m. de ziekte van Loek ben ik hem al af en toe gaan vervangen in de Boskapel van Hornerheide. Na zijn overlijden heb ik alle zondagdiensten op Hornerheide overgenomen. Op dit moment speel ik ook eenmaal per maand tijdens de mis in Kelpen-Oler als Cantabor zingt.

Je was natuurlijk heel jong toen je actief met muziek geconfronteerd bent. Kun je daar iets meer over vertellen?

Mijn ouders kochten destijds een piano bij Baer Reijnen, die ook bij Verschueren heeft gewerkt. Al gauw volgde er pianoles voor mij, in eerste instantie dus van Loek Stultiëns, naderhand ook van Jan Sevriens, die ook organist in de Heitser kerk was. Oefenen was voor mij niet altijd even plezierig, zoals dat voor veel jonge kinderen gold natuurlijk. Toen ik 14 jaar was ben ik ook klarinet gaan spelen. De blokfluitlessen heb ik mogen overslaan omdat ik al piano speelde en alle basiskennis al beheerste. Toen heb ik een aantal jaren bij de Harmonie gespeeld. Mijn broer Pieter speelde hobo, en ik heb hem op solistenconcoursen op piano mogen begeleiden. Toen was ik een jaar of 15. Ook mocht ik wel eens op het harmonium spelen tijdens repetities en de missen in Oos Hoes op de Hollander-Heide, waar mijn vader meer dan 50 jaar het koortje leidde. Ook zong ik hier een aantal jaren mee met het koortje, Gregoriaans en meerstemmige missen. Geen ’gewone’ hobby voor een kind van 12 jaar. Leuke anekdote is misschien dat de pastoor van een van de kerken waar mijn vader wel eens verving mijn vader ooit ’Dhr. van Steenvoorden’ noemde, waarop mijn vader zei: ’Sorry, het is zonder ’van’.’ Met als gevolg dat pastoor in de daarop volgende mis de organist aankondigde als ’Dhr. Zondervan’…

Zo ben je waarschijnlijk ook in de kerk terecht gekomen. Wat heb je nog meer gedaan?

Jarenlang heb ik de missen van het kinderkoor van de Nicolaaskerk begeleid, dat onder leiding stond van Sylvia Berghs. Het waren vooral meisjes die lid waren. In al die jaren is er misschien een enkele jongen bij het kinderkoor geweest. Ik kijk met een heel fijn gevoel terug op deze periode. Na het Conservatorium heb ik 10 jaar gewerkt als Vakleerkracht Muziek in het basisonderwijs, in het speciaal onderwijs, en op de Pabo Roermond. Ik heb erg leuke herinneringen aan die tijd, zeker aan de Deeltijdopleiding, waar ik te maken had met zeer gemotiveerde studenten van 18 tot ca. 50 jaar. Bovendien heb ik muzieklessen gegeven: piano, orgel en keyboard. Ik kwam altijd bij de mensen thuis, van Roermond tot Meijel.

Je bent niet alleen zeer vaardig op diverse instrumenten, maar je zingt zelf ook.

Vanaf de start van het koor van de Bach-Cantate in Heythuysen zing ik al mee. Via Couleur Vocale heb ik Luc Jakobs als zeer bevlogen dirigent leren kennen, en ook de manier waarop hij sinds jaren de Bach-Cantate in Heythuysen weet vorm te geven, werkt voor mij heel inspirerend. Ik vind het mooi dat ik van deze groep zangers deel mag uitmaken. Op dit moment leggen we de laatste hand aan de schitterende uitvoering van het Requiem van Fauré, dat op zondagavond 10 november a.s. zal worden uitgevoerd in de kerk van Heythuysen.

Op dit moment ben je vooral actief op Hornerheide. Wat spreekt jou zo aan daar?

Ik heb te maken met een prachtige doelgroep, een mooi groepje zangeressen, en met een fijne geestelijk verzorgster. Het spelen op Hornerheide voelt voor mij echt als ’thuiskomen’.

Wat betekent muziek voor jou in je huidige werk?

In mijn huidige werk op de basisschool gebruik ik mijn gitaar zeer regelmatig. Soms heb ik zelfs leerlingen geïnspireerd die zelf gitaarles wilden gaan nemen. Ik ben natuurlijk opgegroeid in een gezin dat muziek ademde, en ook in mijn eigen leven is muziek een hele belangrijke, niet weg te denken factor. En ook onze dochter heeft behoorlijk wat van de muziek-genen meegekregen, gelukkig maar!

Als je zou moeten uitleggen wat muziek dóet, wat zouden dan jouw woorden zijn?

Muziek activeert kinderen (maar ook volwassenen), ze hebben er plezier in om te zingen. Muziek, dat is bewezen, draagt bij tot een positieve ontwikkeling van het brein. Muziek zegt vaak zoveel meer dan woorden. En zingen verbindt, dat is zeker een feit. Ik ben ervan overtuigd dat muziek altijd een zeer belangrijk onderdeel van mijn leven zal blijven!